Dag 7: Ay, Chi hua why ...

Vandaag nemen we de tijd om rond te kuieren in Chihuahua. OP 15 minuten te voet van ons hotel is onze eerste stop het mausoleum van Francisco Villa. Deze Mexicaanse revolutionair, die tegelijkertijd generaal en bandiet was is de geschiedenis ingegaan als ... Pancho Villa (1878-1923). Volgens de verhalen zou Pancho Villa een onwettige zoon zijn van Luis Ferman Gurrula, een grootgrondbezitter en Micaela Arambula, een dienstmeid. Na het overlijden van zijn vader zou hij als landarbeider gaan werken om zijn moeder en vier zussen te onderhouden.Toen hij op een dag van zijn werk terug kwam bleek zijn zuster verkracht te zijn door de eigenaar van de hacienda. Villa schoot de man dood en vluchtte daarna de bergen in en nam de naam Pancho Villa aan. Hij sloot zich aan bij een groep bandieten en werd later hun leider. Zijn Robin-Hoodachtig imago kreeg hij omdat hij stal van de rijken en het aan de armen gaf. Later kreeg hij van Abraham Gonzalez (Mexicaans politicus 1864-1913) een politieke opleiding en beschouwde hij zichzelf als revolutionair strijder voor de bevolking.

Het mausoleum dat we gaan bezoeken is gebouwd in opdracht van Pancho Villa zelf, vele jaren voor zijn dood. Al wordt het 'het mausoleum van Pancho Villa' genoemd, toch ligt hij er niet begraven.

Via de Nicolas Bravastraat kuieren we verder tot aan de avenida Independencia die we een eind in lopen tot aan de Victoria straat waar de barokke kathedraal van Chihuahua staat.

Deze kathedraal in Spaans barokke stijl dateert van 1725 en is gebouwd in de vorm van een Latijns kruis (kruisvorm die wij doorgaans het best kennen).

Het is een architecturale parel met twee torens die als je ze van op de zijkant bekijkt op één lijn staan en de koepel is identiek als deze die op de Sint Pietersbasiliek in Rome staat.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat het bijna een eeuw duurde om dit juweeltje neer te poten.

Binnen in de kathedraal overvalt de pracht van de twee grote altaren je terwijl het licht dat door de glasramen naar binnen straalt je betovert. We zijn ook het immense orgel met zijn 18 registers gaan bewonderen.

Tijd om terug te wandelen, want op een twintigtal minuutjes van deze kathedraal ligt het Museo de la Revolucion Mexicana, gevestigd in de vroegere woning en hoofdkwartier van Pancho Villa. Het museum bevat allerlei voorwerpen van de legendarische man die de Verenigde Staten durfde aan te vallen. Het meest bijzondere voorwerp dat er te zien valt is de auto waarin hij in 1923 werd vermoord.

Historia de la Catedral de Chihuahua (Spaans)
Cathedral of Chihuahua (eng.)

Dag 6: Chihuahua & Hotel Soberano

Als je 'Chihuahua' hoort, waar denk je dan aan? Juist ... aan een hond. Zo'n klein beestje - o.a. bekend als trouwe viervoeter van Miss Paris Hilton - dat je als een popje kan kleden en overal in je armen mee naar toe kan nemen; althans dat is het imago dat het diertje heeft gekregen. Of het hondje daar zelf zo gelukkig mee is laten we maar even in het midden.

Natuurlijk hebben we hier in mexico geen hondje gekocht, wat had je gedacht ... maar het hondje is wel van Mexicaanse origine en vandaag reizen we naar de heimat van het kleinste hondje ter wereld.

Onze valiezen zijn ei zo na gepakt en dus gaan we nog even van de laatste uurtjes in Mexico-Stad genieten. En hoe kan je dat beter doen dan te gaan eten in een typisch Mexicaans restaurantje? Met de metro rijden wa van het Zocaloplain vlak aan ons hotel naar halte Chapultepec en zoeken in de Tokiostraat (tja, toch wat nostalgie naar Japan ?) naar nummer 110 waar 'La Casa de Las Enchiladas' is. De pastelkeurige wanden en het dennenhoten meubilair geeft een open sfeerindruk en op de kaart staat een ruim assortiment aan tortilla's met dubbel zo veel keuze aan vulling.

Wij kiezen voor een traditioneel Mexicaans deeggerecht waarnaar het restaurant is genoemd; de Enchilada. Deze bestaat uit een tortilla met een vulling van (gehakt)vlees en kaas en wordt traditioneel geserveerd met guacamole of salsasaus. Verder wordt de Enchilada met rijst en bonen opgediend.

Wanneer de schotel voor onze neus wordt gezet door een vriendelijke dienster ruikt het overheerlijk naar de kruidige tomatensaus gemengd met het gehakt en de gesmolten kaas. Wauw ... als we deze portie binnen hebben zullen we er voor een tijdje tegen kunnen .

Terug in het hotel leggen we de laatste hand aan onze bagage en terwijl we nog eens goed kijken of we niets hebben vergeten wordt er op de kamerdeur geklopt. Pancho is zo attent om ons te komen helpen met de bagage. Hij toont zich nog maar eens van zijn charmantste kant en zeult met de verschillende valiezen ... 'no problema', roept hij ... 'no problema' ... maar zijn hoofd ziet al rood en hier en daar beginnen zweetpareltjes op zijn voorhoofd te verschijnen.

We geven onze sleutel aan de receptie af en checken verder uit, lopen naar de rode Dodge waar Pancho ons opwacht en vertrekken naar de luchthaven.

Na het inchecken nemen we afscheid van Pancho en stappen door de verschillende controleposten. Ons vliegtuig is al aangemeld op het grote bord en zal precies om kwart na drie opstijgen om ongeveer een ruim uur later te landen in Chihuahua waar we slechts 2 nachten zullen blijven; net lang genoeg om morgen de kathedraal te bezoeken en de omgeving wat te verkennen.

Onze vlucht verliep rustig, de landing ging vlot en de luchthaven General Roberto Fierro Villalobos met zijn 3 landingsbanen heeft de charme van een kleine doch internationale luchthaven. Met de taxi zijn we binnen de 20 minuten bij ons Hotel Soberano.

Een lekker badje om al het reisstof van ons weg te spoelen zal ons deugd doen en daarna verkennen we het hotel. Ik vind het altijd leuk om alle hoekjes van het hotel te zien en daarbij houden we de camera in de aanslag; kwestie van de leuke dingen vast te leggen.