Speciaal voor Kaatje !

Speciaal voor Kaatje !

Route van onze reis

Kaatje's pagina (archief)

Hi, I'm mrs. K ...
                                                   K ... van Kaat natuurlijk !







Vanaf juni 2011 wordt deze pagina niet meer bijgewerkt. Wij verwijzen graag naar Kaatje's dagboek op deze blog waar je het archief van de verzonden nieuwsbrief kan vinden. Deze nieuwsbrief (Kaatje's dagboek genoemd) houd je op de hoogte van Kaatje's gezondheid en de impact ervan op haar dagelijkse leven. Naast haar relaas vind je er leuke tips of aandachtspunten.
Wil je maandelijks op de hoogte blijven over het reilen en zeilen van Kaatje ? Schrijf je gratis in op Kaatje's dagboek Subscribe to our newsletter


Pierrot Mitchy

Woe 25/05/2011

Ik ben opgestaan met zonnestraaltjes om mijn gezicht, letterlijk en figuurlijk ... Z A L I G !

Een beetje gelezen, me verzorgd, een beetje opgeruimd en buiten blaadjes geveegd en wat verdorde blaadjes op de composthoop gedaan.

Deze namiddag een telefoontje met collega Yves van IT gekregen ... oh wat doet het deugd een vertrouwde stem te horen! Bovendien was het probleempje subito presto opgelost.

Ik heb het lenteconcert van Poldergalm dan toch kunnen bekijken (en beluisteren) want papa had gezorgd voor een dvd-opname ...

Een groepje dialysepatienten is onder begeleiding van Dr Seys en enkele verpleegkundigen voor een week naar Tirol.

En ik ... ik kijk uit naar zondag want dan is er het lentefeestje van één van mijn hartediefjes ... Arnout De Keyser!


Di 24/05/2011

Het was weer een lange dag vandaag ... een bezoek aan de vaatchirurg i.v.m. pijnlijke arm aan de kant van de fistel die steeds aangeprikt moet worden. Kleine ingreep ... afbinden van de ader in de linkerarm teneinde de druk in de onderarm te verminderen.
Ook terug een pijnlijke voet ... het drukpunt ... geen verbetering ... ook door de verslechterde polyneuropathie ... verstijfde spieren, pijnlijke scheuten in de benen, oedeem ...
Pff, nog andere lichamelijke ongemakken ... het bedrukt me ... en ... het lokt een agressief gedrag uit bij mij ... de druk moet van de ketel ... mijne ketel ...

Ma 23/05/2011

Bij onze verdere buren - Dieter, Magali en hun spruit Rhydian -  verwacht men nu heel gauw een tweede kindje. Bij de echo leek alles normaal. Er is al opening ... dus het babietje is in aantocht ... spannend hé?

Vrij 20/05/2011

Ik zag een prachtige reportage over droomhotels, het was zalig om te zien. Een toaal andere omgeving verkennen zoals Marokko, Thailand ... Toevallig zijn we in onze virtuele reis naar Mexico ook in een prachtig hotel beland ...

Ondertussen is Luc, de zoon van medepatiente Germana, gestorven. Zij is ontroostbaar.
OP het herdenkingkaartje van Luc staat een ontroerende tekst ...
When you walk through the storm
Hold your head up high
And don't be afraid of the dark

At the end of the storm
There's a golden sky
And the sweet silver song of the lark

Walk on, through the wind
Walk on, through the rain
Though your dreams be tossed and blown

uit: You'll never walk alone - Gerry and The Pacemakers, 1963
(zie blog > Music box - 
klik hier)

Ik bracht haar een foto van mijn neefje en nichtje mee én een persoonlijk tekstje. Onze band is nu nog sterker ...
We moeten sterk blijven voor de mensen die ons graag zien.

Een reportage gezien waarin Nathalie Meskens Annemie Struyf imiteert ... het is om te gieren ... van het lachen ... 

Ma 2/05/2011

Ik krijg telefoon van mijn getransplanteerde vriendin Maria. Zij is momenteel in Leueven opgenomen.

Er is iets mis met de transplantnier ... ze probeert me gerust te stellen maar ik hoor zelf wel heel duidelijk haar ongerustheid ...

Ik ging Maria normaal gezien morgen, net voor de dialyse, terug ontmoeten. Ze zou op controleconsultatie komen, maar dat zal dus niet door gaan. Ik heb er vertrouwen in dat ze haar er terug bovenop zullen helpen, ze is in goede handen.

Zo 1/05/2011

Er was een reportage op Vitaya over een orgaantransplantatie in Australië waarbij een man getransplanteerd werd van een nier en pancreas. Hij had al 30 jaar diabetes (cfr. ikzelf al 31 jaar), hij was 6 maanden aan de dialyse en wachtte al 8 jaar ... Hij raakte goed hersteld na de transplantatie en begon een nieuw leven ... een beter leven.
Voor een andere persoon kwam het nieuwe orgaan te laat ... hij stierf één dag na de transplantatie ... het lichaam was te ver in verval geweest ...

Vrij 29/04/2011


Vorige week zaterdag kon ik helaas niet naar het lenteconcert van papa's harmonie, Poldergalm uit Dudzele, maar ik heb de uitvoering op CD kunnen beluisteren. Op de hoes zag ik 4 muzikantebn in close-up waaronder mijn papa ! Hij is altijd zo fier als hij op zijn klarinet speelt. Het is een mooie aangename CD.

Louise kijkt me aandachtig aan en zegt: "nee hoor tante Kaat, je bent nog niet oud, je hebt nog geen rimpeltjes zoals oma ...' 
Tja, de waarheid komt zeker uit een kindermond ?

Ma 25/04/2011

De vermoeidheid slaat terug toe ... de enkels zijn opnieuw gezwollen ... maar er moet van alles gedaan worden ...

Tegen de avond is het zalig op het terras. De zon is van de partij en er is een heerlijk zacht zeebriesje.

Zo 24/04/2011 (Pasen)



Een verrassende deurbel ... glunderende gezichten van de familie Laridon ... een prachtig paaskuikentje gevuld met bloemen.

Arnout en Louise zijn blij met de surprisepaaseitjes waar ze kleine smurfjes uit toveren ... Louise brengt me een stukje heerlijke chocolade ... 'van de paashaas' zegt ze.

Tegen de avond geniet ik van dag 4 op de blog : Teotihuacan en de piramides, het is prachtig en de muziek is fantastisch !!!

Za 23/04/2011

Een merel bouwt een nestje in de kleine boom naast de Jasmijnboom die nu in bloei staat. Af en toe komt de merel zich wassen, heerlijk fladderend in een badje. Het badje is een bloempot die we iedere dag met vers water vullen.

Tijdens de dialyse brengt de Zuster van AZ Sint Lucas paaseitjes. Er hangt een tekstje aan:
'God zoekt ons, waar we ook zijn op onze levensweg, en ... Hij doet ons telkens weer opstaan. Zalig Pasen!'

Vrij 22/04/2011

Ik ben totaal verrast... en ben zelfs helemaal van mijne à propos ... het is super! Ik heb mijn eigen nieuwsbrief ... Kaatje's dagboek !

Patrick, mijn oudste broer, straalt ... hij heeft een optreden met zijn groepje in hartje Brugge, op de Burg om precies te zijn en dat in het kader van de Amateurkunsten.

Ik heb een korte wandeling gemaakt.





Za 16/04/2011

Papa is naarstig in de tuin aan het werken als ik hem groet voor het vertrek naar de dialyse.
Het verslag van de mini-voetbal hoor ik uitgebreid van Pieter.
Gino en ik hebben bepaalde binnenpretjes …. Humor is nu eenmaal niet ver weg van ons.
Jobstudent Maxim komt vanavond Mariette, Roger, marcel en mij oppikken om ons naar ‘Thuis’ te brengen. Onderweg hoor ik van Mariette dat Betty intussen is gestorven.
Ik bel nog even met Magda om mij daarna knus in de zetel te installeren om te recuperen van de dag.



 

Vrij 15/04/2011
Ik hoor van mama dat tante Jeanette en nonkel Roger net terug zijn van een fantastisch vakantiearrangement uit het Vlaanderen Vakantielandaanbod. Het was ‘super’ volgens hen … mmmm, dat horen we heel graag!
Het is een prachtige zonnige lentedag en de tijd vliegt. Tijdens een korte boodschap heb ik terug een appelflauwte – zweten en beven. Het is al de 4de hypo sinds men op maandag mijn basisschema van de insulinepomp aanpaste. Maar zoals altijd sla ik me uit de slag.
Ik moet wel eventjes rusten en alles laten voor wat het is. Het geplande wandelingetje zal voor een andere keer zijn.

Do 14/04/2011
Donderdag is meestal mijn veggie-dag!
Vandaag eet ik samen met Diane en Joseph, die van de ergotherapie komt en een beetje later schuift ook Pieter bij ons aan met het grote nieuws dat er gisteren terug een transplantatie-oproep was. Dit is dus al de 5de persoon sinds begin maart …
Later in de namiddag hoor ik het droevige nieuws dat Betty uit onze groep gestopt is met de dialyse …

Za 9/04/2011
Pieter vertelt me bij het middagmaal dat er deze ochtend 2 (twee !) transplantatieoproepen waren in zijn groep. Marc (de man die notabene op ‘mijn zetel’ zit in de ochtendgroep) en Christine. De mensen zijn onmiddellijk afgekoppeld van de dialysemachines en vertrokken naar UZ Gent. Ik wens hen het allerbeste toe!

Do 7/04/2011
Els is na 14 dagen ziekenhuisopname van een niertransplantatie terug thuis! Zij moet nu wekelijks 3 x naar Leuven.
Trends in diabetestherapie en -onderzoek
Nanodeeltjes moeten in de toekomst niet alleen de diabetestherapie vooruit helpen, ze kunnen wellicht ook worden ingezet bij de vroegtijdige opsporing van diabetes of waarschuwen voor afwijkingen in de stofwisseling. Zelfs een nano-inenting tegen diabetes lijkt op lange termijn denkbaar …
(uit Accu-Chek Magazine nr. 1 – 2011)
Een goeie vriendin van mij, Katrien die ook diabetes heeft kent een collega die nog maar net diabetes heeft en bij wie deze bovengenoemde therapie wordt toegepast (via UZ Gent).

Zo 3/04/2011
Verjaardag van mijn jongste broer Jeroen gevierd met een gezellig samenzijn met de kindjes. Het is een prachtige lentedag met veel zon.
Ik werk een interview voor een studente verpleegkunde (Eva) met plezier af.





Woe 16/03/2011


Gisteren kwam Rongy (ligt in de provincie Henegouwen) in het nieuws als het gezondste en veiligste stadje in België. Ik ben daar jarenlang heel veel geweest dankzij een vriend die destijds mijn levenspad heeft gekruist. Ik vond het heel fijn te horen dat het daar heel gezond is en ik herkende meteen ook alle beelden die  ik op tv zag.

Ik heb ook nog een boekje gekregen ‘Over de vriendschap’ geschreven door Marcel & Marijke Messing. Het is er eentje om te lezen en te herlezen …

Hierbij een klein stukje …

Als je beseft dat de foto van het kind
dat je eenw was
niet de persoon weergeeft die je nu bent,
al verbindt de stroom van leven alles met elkaar
dan kun je vriendschap laten stromen
omdat je oorzaak en gevolg transformeert
in water van genegenheid
in sprankeling van liefde
in glimlach van het zijn
in het besef dat alles verandert
en niets hetzelfde blijft
behalve wat je werkelijk bent.
Edele vriendschap kan ontwaken.







Za 26/02/2011

Het is al net zo koud en kil in het ‘vagevuur’ als dat het buiten is 
Ben supergelukkig als het ziekenvervoer me komt halen om bij het vallen van de avond terug naar huis te kunnen en te bekomen.

Ik moet maandag al terug komen naar de dialyse omdat er twee onderzoeken gepland zijn in het UZ Gent dinsdag. En donderdagochtend terug vroeg naar het AZ Sint Lucas voor het 2de MIBI hartonderzoek.

Maar gelukkig … de krokusjes steken hun kopje al boven de aarde …




Vrij 25/02/2011

Een vrije dag die net als altijd voorbij vliegt …




Do 24/02/2011

Mijn ouders brengen me in de vroegte, nog voor de ochtendspits, met de auto naar het AZ Sint Lucas voor het eerste deel van het hartonderzoek (MIBI) dat ongeveer 2 uur duurt. Aansluitend na het middagmaal dialyse.



Woe 23/02/2011

Een kort bezoekje aan de gezondheidsbib waar de ganse week het project ‘pluk je geluk’ plaat vindt. Een zeer goed initiatief vind ik zelf.




Zo 20/02/2011

Arnout en Louise hebben een discussie over hun dwerghamstertje … is het nu een jongen of een meisje? Ze komen er niet uit, maar één ding staat vast: de hamster heet René … of Renée?

Louise heeft voor haar 5de verjaardag een poppemie van tante Kaat gekregen … en ze is er blij mee!
Het is troosteloos somber weer buiten maar gelukkig is het binnen gezellig én warm!



Za 19/02/2011

Onderweg naar het UZ Sint Lucas zie het koket meneertje terug … Julien (zo heet hij) gaat dagelijks naar zijn vrouw in het rusthuis.

Ik heb vanmorgen alweer iets laten vallen uit de kelderkast … misschien brengen deze scherven wel geluk, troost ik mezelf.

Ik hoorde dat het kleine meisje – uit een programma over orgaandonatie bij kinderen – gered is. Hoera! Het meisje wachtte al een tijdje op een lever, nier en pancreas.



Ma 14 februari 2011

Verrassende kaartjes ontvangen ! Onverwachte berichtjes.
D
e dag is voorbijgevlogen, kleine taakjes gedaan en ik heb kennisgemaakt met de nieuwe huisdokter, mijn vroegere huisdokter is nu met pensioen.



Zo 13/02/2011

Ik ben opgestaan met een hypo (56), nochtans was de waarde voor het slapengaan nog 216.  Het duurde een tijdje eer ik me terug een beetje de "oude" voelde.

We hebben scampi's gegeten op de middag.

Ik heb een wandelingetje gemaakt met pa en ma in Brugge, het was niet lang maar ik heb ervan genoten, er stond nog een koude bries buiten, het is nog steeds winter.




Za 12/02/2011

Op weg naar de dialyse zie ik een koket meneertje die ik soms op de bus zie, hij gaat naar het rusthuis waar zijn vrouwtje verblijft, dat is rechtover de kliniek az St Lucas waar ik dialyse heb. In het rusthuis werkt een klas-jeugd-vriendin die de mensen met veel liefde verzorgt. 

Het meneertje ziet er zo gelukkig uit ;hij heeft een orchidee bij zich en hij fluistert me toe dat hij "Valentijn" gaat vieren dit week-end... Ze hebben om 11 u (op zondag) een aperitiefje gepland en daarna een gezellig samenzijn. Hij kijkt verlangend voor zich uit.  Ik heb er een warm gevoel bij …  dat zit wel goed bij die oudjes.


Ma 07/02/2011

Donderdag ll. werd mijn voetje door de vaatchirurg aangepakt. 


Het werd een moeilijke dialyse: door een verkeerde berekening van het gewicht bij het aansluiten kreeg ik hevige spierkrampen tijden de dialyse en heel lage bloeddruk, hoofdpijn en duizeligheid. Pas veel later – op het einde van de dialyse – wisten we pas dat ik een kilogram onder mijn drooggewicht zat.


Op vrijdagnamiddag had ik een leuk gesprekje met mijn buurvrouw Magali die zwanger is van haar tweede kindje. Rhydian verwacht binnenkort een zusje om mee te spelen. In dit gesprekje stond humor centraal.


Op zaterdag ging alles veel beter, maar toch was ik enorm uitgeput na de dialyse.


Zondag is meestal een dag om terug op adem te komen. Ik luister graag naar een beetje muziek en na het ontbijt efkes gezellig genieten van de gezelligheid thuis.




Vrij 28/01/2011


Tijdens deze eerste maand van het jaar zie ik Maria terug. Ze herstelt stap voor stap en komt nu voor controles naar het AZ Sint Lucas. Alles is aanpassen … ook het leven na een transplantatie is niet eenvoudig. We blijven in elk geval contact houden.

Soms zijn de dialyses heel erg zwaar … de neuropathie is erger geworden en de suikerspiegel en bloeddruk swingen soms de pan uit … laag en hoog. Het is aartsmoeilijk om het stabiel te krijgen.

Mijn teen is nog steeds in gevaar en wordt verschillende malen per week gecontroleerd. Een nieuwe antibioticakuur.

Af en toe lijkt het me allemaal te zwaar te worden … gelukkig zijn er de oppeppende woorden van mensen die me steunen, een vleugje humor en dan zien we de winterse zonnestraal en … we keep on smiling …










23/12/2010

Mijn neefje Arnout vraagt wie er verjaart op Kerstdag. Ik zit diep na te denken, Iene, zijn mama was op 21 december


en dan zegt Arnout tegen me: “tante Kaat, Jezus verjaart op Kerstdag !”


Papa rijdt me rond de dag voor Kerstmis. Ik moet nog wat boodschappen doen maar het is verschrikkelijk koud.

Mijn voet is terug ontstoken en we zijn terug gestart met antibiotica … zucht, zucht …

Op de terugweg zien we een reiger helemaal ineengedoken aan de waterkant …



12/12/2010


We drinken een glaasje champagne...


en dan opeens horen we mama zingen : "owee kameraad, owee kameraad ... weg alle zorgen en verdriet, Schele Piet.... tralalalalalaala...


Ik zie papa glimlachen ... en daarna eten we samen mijn lievelingsgerecht waarvoor mama de beste kok is.

Wat is het zalig om samen te zijn!


11/12/2010


Vele lieve berichtjes, supertoffe verjaardagskaartjes en warme knuffels.


De 345ste dialyse verloopt traag maar het verpleegteam is zoals steeds uiterst attent en met de nodige humor geraken we de dag door. De dokter vraagt wel extra verzorging voor mijn voet.


Arnout en Louise maakten speciaal voor mij zeer mooie tekeningen, er staan ook hartjes bij, ik ben echt ontroerd.  Op de keukentafel hadden ze met picknickjes 'kaatje 41" gemaakt. Kun je nog meer verrast zijn op zo'n dag ? En dan zijn er nog cadeautjes, dingen waar ik stiekem naar verlangde...


08/12/2010


Maria is aan de beterhand, zij gaat nu wekelijks op maandag naar UZ Leuven op controle. Ze hoopt om binnen een maand naar het AZ St Lucas te komen. We zullen zien. Nadien zullen haar controles ook terug in Brugge plaatsvinden.

Een kaartje uit Agadir van tante en nonkel op ‘wintervakantie’. Het is daar op dit moment ongeveer 24 graden.


Ik maak een val op 2 stapjes van mijn voordeur: uitgegleden.  SOS, moeke moet me overeind helpen. Gelukkig heb ik steeds mijn gsm bij.


Een ongelooflijk lief hartenkaartje van iemand die me graag ziet en steeds een hart onder de riem steekt !

Ik kon niet anders dan mijn gedeeltelijk blauw voetje en knie tonen aan de dokter... maar ik ben een stevige hé, dat komt wel weer in orde. Ik hou me nu wel vast aan de ....

05/12/2010

Vrijdagnamiddag rijden we door het prachtige winterlandschap – suikertopjes op de bomen en struiken, veel sneeuw en ook échte vrieskou - richting Sint-Andreasinstituut.


Louise en Arnout wachten al ongeduldig op opa en oma maar er is een ‘schoolfile’ hoor ik Arnout zeggen wanneer we ons moeizaam door het drukke verkeer wringen.



Louise zie ik achteraan in de auto dromend voor zich uikijken: “Zou Sinterklaas dat filmpje van Rapunzel meebrengen? …”



Verderop aan de molens is mijn broer Jeroen hen al aan het opwachten zodat ze met de slee van de glooiing kunnen afglijden. Dolle ijspret dus nog voor het vallen van de avond.

14/11/2010

Een heerlijk lang telefoongesprek waarbij het kunst- en cultuurdagboek helemaal wordt aangevuld zodat ik weer bij ben met wat er is gebeurd in de grote wereld. Een gesprek doorspekt met ware vriendschap waarin we plannen maken … en hopen … op een positieve wending.


Een student verpleegkunde wil graag een eindwerk maken over diabetes en vraagt mijn medewerking waarin ik natuurlijk toestem. Het interview zal in januari plaatsvinden.

Ik lees elke morgen een beetje in de toegestuurde krantjes; een leuk, interessant moment van de dag.

Hartediefje Arnout leert schrijven … onder zijn met zorg getekende portret van mijn ouders (oma en opa van Arnout dus) schrijft hij met mooi gevormde lettertjes “ooma en oopa”. Ondertussen tovert Louise met een groot laken de salontafel om in een huisje van een prinses …

13/11/2010


Bij het begin van de dialyse horen we dat iemand van onze groep vanmorgen is overleden … onverwacht.


Maria liet haar fleece deken terugbrengen naar het dialysecentrum omdat ik me voldoende warm zou kunnen houden … (vooral hartverwarmend). Maria verblijft momenteel in het UZ Leuven.

Omdat Kerstmis en Nieuwjaar op zaterdag vallen, zullen deze dialysedagen uitzonderlijk verzet worden naar de zondagen.

08/11/2010


De film “Zot van A”, gemaakt door talent van eigen bodem en met een zeer mooie missie is een aanrader!


Ik kreeg een lieve oproep om mee te stemmen voor de pixels for peace en stuurde dit daarna door naar vrienden die me zeer nauw aan het hart liggen, ervan overtuigd dat de ketting niet zal doorbroken worden …  (www.pixelsforpeace.com)


Op de geluiden van “mizu no oto” rollen we zachtjes – of is het stormachtig ? – de winter in.


22/10/2010

Een onverwachts teleurstellende telefoonoproep... alle moed zinkt even  weg.


Mijn liefste vriendin kalmeert me, geeft raad, is er voor me, probeert me te begrijpen, te troosten.

Mijn ouders staan ook aan mijn kant, net als de dokters... ik moet vertrouwen houden.

Een prachtig kaartje dat ontroert.  Telefoontje van een lotgenoot... Een dag vol emoties.






15/10/2010


Dag 15 is zo'n toffe reisdag... ik droom... , zalig,  38 graden.... prachtig filmpje, Takarazuka...

Vanmorgen heb ik een wandelingetje gemaakt tot aan de apotheek. Ik had wel heel veel pijn in mijn benen en voeten, ik ben bang.  Geen spierkracht meer … het is terug verslechterd …
Onderweg heb ik een praatje gemaakt met een man met een hondje … De natuur is prachtig, kleurtjes in de hagen en in de bomen, ritselende blaadjes onder mijn voeten, gedroogde hortensia’s … regendruppels aan een wasdraad, hier en daar een pompoentje aan een deur … mmm, heerlijk die pompoensoep denk ik bij mezelf.
13/10/2010


Vanuit het UZ-Leuven belde Maria de dialyseverpleging in het Sint-Lucas op en zo kregen wij wat meer nieuws terwijl wij aan de machines lagen.

Morgen zal ze mijn bloemenkaartje met tekst ontvangen.

Verpleger Luc was terug uit vakantie en beurt nu iedereen op met zijn belevenissen.

Sommigen onder ons hebben last van bloeddrukvallen, maar gelukkig worden we goed in de gaten gehouden door het verpleegteam.
Terwijl de ijzerbaxter langzaam insijpelde heb ik een dutje gedaan, daarna was het terug verlangen naar thuis en ook naar “Thuis” …





04/10/2010


Gisterennamiddag ben ik samen met papa en mama naar de babyborrel van ‘Douwe’ geweest; Douwe is het tweede kindje van mijn neef Chris en Nele. Het was heel gezellig zo samen met de familie en omringd door spelende kindjes in de mooie omgeving van Landegem.



28/09/2010


Mijn dialysemaatje Maria is nergens te bespeuren ... De koffiedame Isabelle zegt dat ik geen belegd broodje moet halen voor Maria ... de schrik slaat me om het hart… maar dan denk ik aan de andere mogelijkheid … ik roep hoofdverpleger Stefaan en vraag het hem en ja,... op dit moment zijn ze in Leuven Maria aan het transplanteren van een nier !! We zijn allemaal verrast en duimen voor een goede afloop. Het is heel emotioneel als je zoiets hoort.

Ik heb een tamelijk zware dialyse, ik kan me niet verwarmen en lig voortdurend te klappertanden.


25/09/2010



Vrijdagnamiddag ging ik met Redgy (papa van mijn schoonzus Iene) mee om de kindjes van school te halen. Heel schattig om te zien hoe Louise een dikke zoen gaf aan een kleutertje, ik vroeg haar of het haar vriendje is en ze antwoordde : ‘ja, dat is Lukas !’




Arnoutje was stilletjes, hij had de vorige dag een vaccinatie gekregen en voelde zich niet helemaal lekker. Alhoewel ik me niet helemaal stabiel op mijn benen voelde baanden we ons een weg door de krioelende kinderen op de speelplaats naar de parking waar de auto stond, gelukkig was de stevige arm van Redgy nooit ver weg.  Thuis hebben we nog gezelschapsspelletjes gespeeld met aangepaste spelregels ...


16/09/2010




Ik heb van Erna een prachtig kaartje gekregen. Die bemoedigende woorden van hoop doen zo'n deugd.

13/09/2010


Vandaag heb ik poppetjes geschonken aan de kinderafdeling van het ziekenhuis; zo kunnen de kindjes troost vinden wanneer ze een prik krijgen of worden ze op z’n minst wat afgeleid.

Verpleger Luc heeft tijdens zijn verlof een Harley Davidson gekocht. Hij vroeg of ik, samen met hem, eens een testritje wou maken. Mmmm, dat zie ik wel zitten … op voorwaarde dat zijn vrouw akkoord gaat natuurlijk!
Luc zei dat er wel één conditie aan vast hangt, nl. dat de dames die mee willen in uniform moeten zijn, en dat is … een minirokje dragen  ;-) Maar dat is geen probleem !

Ook nog droevig nieuws ontvangen: zaterdag is er een collega gestorven...


10/09/2010

De Senegalese schoonmaaktster Awa die op de dialyse-afdeling werkt, had voor mij een heel mooi armbandje gemaakt met kraaltjes uit Afrika.  Wat een speciale attentie is dat toch!


06/09/2010

Mijn liefste schoonzusje Iene pikt me in de vroege morgen op aan huis en eerst gaan we de kindjes Louise en Arnout bij de grote school afzetten. Een speciaal moment in het leven van een tante Kaat …
Daarna wordt ik naar de oogarts gebracht voor controle en alles loopt goed, oogjes zijn stabiel gebleven.


27/08/2010

De podoloog heeft mijn voetje vandaag terug uitstekend verzorgd dus kan ik mijn kleine wandelingetjes verder zetten en dat doet zo'n deugd.
Er kwam een telefoontje van mijn allerliefste vriendin en zoals steeds beurt me dat enorm op en zo blijf ik over van alles op de hoogte. Mijn gedachten maken zo ook een reis...
Een collegaatje stuurde me een voorraadje lectuur en een kattebelletje toe en al die dingetjes maakten me gelukkig en de tijd vloog voorbij.
Op zaterdag heb ik al de 300ste dialyse voor de boeg ! (dos servezas por favor !)
 


18/08/2010

Ik sta haast elke dag op met het verdrietige gevoel dat ik nu al geruime tijd niet meer kan gaan werken, ik mis het gewone leven, mijn collega's. 
Natuurlijk verveel ik me thuis nooit,naast enkele leuke bezigheden kruipt heel veel tijd in mijn verzorging,de gymnastiek en … de lange dialysedagen ...
Door de ersnstige neuropathie heb ik een voetprobleem, waardoor mijn mobiliteit fel is afgenomen ... nochtans doe ik er veel voor. Ik moet voorzichtig zijn, want een diabetesvoet met wondje kan in een mum van tijd een amputatie betekenen ... anderzijds is bewegen een 'must' voor iedereen.

Mijn "verwachtigen" van het leven zijn dus helemaal weggewist,  op deze manier ziet her er enorm uitzichtloos,  heel onzeker uit.  Ik besef dat niet iedereen een kans kan krijgen.
12/08/2010

Halverwege de dialyse voelde ik me onwel: hoofdpijn, duizelig, het zweet brak me uit … en dan ook die verdomde spierkrampen die mij altijd opnieuw bang maken want je kunt zo maar niet rechtstaan tijdens de dialyse. Mijn bloeddruk was gedaald tot 8/5 !
Ik moest dus zo plat mogelijk gaan liggen, de verpleegster paste de instellingen van de machine aan en dan ging het geleidelijk aan weer wat beter.


Bij het afsluiten ging het ook weer mis: toen de klemmen van arm waren kreeg ik een nabloeding. Gelukkig loste verpleegster Anja het meteen op door de klem terug op mijn fistelbovenarm te plaatsen. Een tijdge gewacht en daarna kon ik beschikken … viva la casa!

11/08/2010

Samen met papa maakten we een analyse i.v.m. de spierkrampen die ik steeds heb; pijnlijk en héél vervelend …

We komen tot de conclusie dat ik het vooral heb wanneer ik onvoldoende beweging heb zoals bijvoorbeeld ’s nachts (alhoewel ik een woelmuis ben hoor!) en tijdens de dialyse, wanneer het uren stilliggen is.

Dus bewegen is de boodschap!
Fietsende bewegingen maken, rondjes met de voetjes, benen optrekken enz.

Mmm, de oeroude spreuk: ‘rust roest’ staat als een paal boven water!



01/08/2010

Het is deze week een echt knuffelweek met verrassingen geworden!
Onverwachts een arm om je heen, een kus.
Een dokter die content is dat het de goeie richting uitgaat …

19/07/2010

Mijn overbuurvrouw leende me een beetje zomerlectuur:
* De kracht van een vrouw – Marianne Fredriksson
* De ondertroom – Nicci Gerrard


17/07/2010

Vandaag lag er een ‘vakantiepatiënt’ (maand juli) rechtover mij in de box. De man is ietsjes ouder dan ik en is in september een jaar aan de dialyse (dan is het voor mij 2 jaar !). De man vertelt dat men momenteel onderzoekt of zijn zus een geschikte donor kan zijn voor hem … HOOP!

In zijn thuisstad Luik dialyseert hij thuis met de hulp van zijn vrouw, die er speciaal is voor opgeleid. Hij vertelt me ook dat hij enorme last heeft van neuropathie (pijnlijke zenuwpijnen) en ik kan daar helaas over mee praten …

Het werd een aangenaam en hoopgevend gesprek.





15/07/2010



Het eten smaakte lekker deze middag en ik was in gezelschap van een koppel, dat meestal op donderdag in de cafetaria is. De man met een ernstige spierziekte zit in een rolstoel, hij wordt bij het eten geholpen door zijn vrouw. Een tafereeltje van échte liefde, dat zie je zo … zoiets ontroert me iedere keer weer.
Later kwam Pieter ook bij ons zitten.

Tijdens de dialyse hoorden we van de verpleging dat iemand van onze groep – zoals we konden verwachten – overleden is … Onze nefrologen en dokters hebben echter alles gedaan wat ze konden … er is een tijd van komen en gaan.


09/07/2010

Sinds gisteren een nieuw klipsysteempje om mijn nieuw insulinepompje te dragen. Dat is een handig dingetje waardoor ik wat meer mogelijkheden heb met het dragen van bepaalde kledij. Ik ben dus superdankbaar!

Op het middaguur kreeg ik opeens een grote ‘flauwte’ ofte ‘hypo’ en eigenlijk … voor een stuk mijn eigen fout. Ik moest eerder beginnen eten … een auto rijdt ook niet zonder brandstof hé … en natuurlijk komt voor mij na een hypo een piek, dus weer corrigeren (bolus geven).
Toen ik me wat beter voelde heb ik nog een boodschap gedaan en de op de terugweg al wandelend genoten van de bloemenpracht die er overal te zien is. Uiteraard af en toe in de schaduw gestopt.



01/07/2010

Even bezinnen met Phil Bosmans:
Soms kan een woord
Een wonder doen
Een goede gedachte
Een mens genezen
en nog eentje ...
Je moet van tijd tot tijd leren blind vliegen
Zoals piloten in de mist
Geef je blindelings over aan de leiding van een ander
Geduld hebben, veel geduld hebben, ook met jezelf.



24/06/2010

De dokter kwam tijdens de dialyse langs en vroeg vrolijk: ‘alles goed?’ Ik heb licht geïrriteerd geantwoord: ‘toch niet alles!’

Ik ben zeer gefrustreerd over de standaardzinnen die sommige dokters gebruiken. Ze mogen dat gerust achterwege laten, want ze kwetsen er mensen mee. Het is een dubbel gevoel hé, je vraagt je af of een dokter echt alle gevoelens afsluit. Medelijden hoeft natuurlijk ook niet, maar ‘menselijkheid’ lijkt me toch wel aangewezen. Je hebt anders het gevoel dat je niet ‘au sérieux’ wordt genomen.  Soms vraag je je af wie nu eigenlijk een psycholoog nodig heeft ?
Een medepatiënt zei me: ‘bij mij zegt ze altijd dat het van de ouderdom is … ze moet dat toch niet zeggen … ik weet zelf wel dat ik oud ben’ 



20/06/2010

Onderweg naar de dialyse ontmoette ik een oudere vrouw. Zij zat op een bankje een beetje droevig te wachten en ik begon een gesprek met een groetje en een opmerking over het weer. Toen vertelde de vrouw dat haar man 4 jaar geleden is gestorven. Ik vroeg: ‘is het snel gegaan?’ Heeft hij afgezien ? En dan – toevallig of niet ? – vertelde de vrouw me dat haar man zo’n 10 jaar geleden een nier- en pancreastransplantatie had, maar de pancreas had maar 1 jaar gewerkt .. en de nier al helemaal niet. Nadien hebben ze zijn benen geamputeerd en nog later zijn vingers en daarna is hij naar de hemel gegaan …

Ik moest doorgaan naar de dialyse … ik pinkte tranen weg …
Tijdens de dialyse in de namiddag, heb ik naar de trouw van kroonprinses Victoria van Zweden gekeken, maar ik kon het voorval niet uit mijn hoofd zetten. Ik heb er dan over gepraat met dr. Vandermarliere. Tja, ke moet natuurlijk geval per geval bekijken, maar … je moet ook realistisch blijven …


16/06/2010

Vandaag zijn mijn lievelingetjes heel moe van school thuisgekomen, hoorde ik van mijn broer Jeroen. Al dat bijleren, ravotten en spelen hé … Weldra gaat de voorlaatste schoolweek in en dit zijn voor Arnout meteen de laatste momenten van de kleuterklas! Na de zomervakantie gaat hij al naar het eerste leerjaar en Louise komt met haar 4 jaar met rassé schreden haar broertje achterna. Nog een jaartje kleuter … voor ons is dat nog effe genieten hé ! 

De kindjes gaan deze vakantie op kamp, de een naar een ‘prinsessenkamp’ de andere op ‘muziekkamp’ en tussenin komen eens op bezoek bij tante Kaat ! Nu begrijpen jullie wel waarom ik tijdens de dialyse tegenwoordig naar Ketnet kijk … George in the jungle …


09/06/2010

Op de middag, net voor dialyse eet ik heel dikwijls samen met Pieter, hij heeft er op dat moment dan de dialyse al opzitten.
Pieter is 26 jaar en wacht al voor de tweede keer op een donornier... We lachen veel samen en fantaseren dan over onze "nieuwe" toekomst... of over het feit dat we  misschien ? wie weet  "samen" zouden getransplanteerd worden en we zouden dan een gat hakken in de muur om ontspannend verder te kunnen kletsen in de kliniek... en zo supervlug te revalideren want we hebben natuurlijk  heel wat in te halen in het dagelijkse leven....



03/06/2010

Na een lange dialyse zat ik te wachten in de gang op het ziekenvervoer. Verpleger Luc had me zien zitten en had nog extra gebeld naar het ziekenvervoer en ze hadden gezegd dat ik al naar de garage mocht gaan aan Spoed, dat ze er weldra zouden zijn.

Ik heb er een hele tijd gewacht en toen ik niemand zag, zelf gebeld en na een kwartier nog een keer en iedere keer hoorde ik hetzelfde van het secretariaat dat de chauffeur onderweg was naar de kliniek... Het was al kwart na 19u en ik voelde me echt heel moe en teneergeslagen en ik ging richting bushalte. Toen ik voor de derde keer belde zei de man van het secretariaat dat ik niet moest boos zijn op hem, het was de chauffeur die me vergeten was...
Ik ben beginnen huilen en heb dan gebeld naar mijn liefste vriendin Rita, zij was op dat moment nog onderweg met de trein maar heeft me vriendelijk gevraagd om in het bushokje te blijven wachten... want ze ging haar partner direct verwittigen en naar me sturen... ik moest nu proberen rustig te worden.  
In een mum van tijd was M. daar bij mij want ze was onmiddellijk in de wagen gesprongen...
een groot bewijs van wat ware vriendschap is en nu zijn het tranen van geluk.  Slaapwel.



31/05/2010
Bij de dermatoloog is alles goed verlopen - de droge plekken op mijn onderbenen zijn van extreem droge huis en ik mag gedurende 10 d een soort cortisonezalfje aanbrengen, daarna gewoon verder doen met de cold cream van de apotheek en de benen minder met zeep wassen...

Eigenlijk raadde ze me aan om minder te douchen... zo  ook voor mijn haren; de jeuk is een verschijnsel bij overdreven droge huid en ook een nawerking van de dialyse..Het vlekje op mijn rug is niet kwaadaardig, indien het nog hindert, zal men het wegvriezen maar beter in de winter...

Bij de podoloog was ook alles min of meer goed, moet wel volgende woensdag nog eens terugkomen voor de zekerheid.

Ik ben in de late namiddag dan moeten gaan rusten, ik was doodmoe. Nadien ook een luchtbel in mijn leiding van de pomp geconstateerd en een daar bijhorende ontregeling van de glycemie.  Nu is alles een beetje onder controle en zit ik dus even achter de computer.



28/05/2010

Vandaag heb ik de ganse dag telefoontjes gekregen, er was namelijk een doos catheders voor mijn pompje zoek geraakt in het ziekenhuis. Gelukkig is het intussen teruggevonden en kan ik het morgen in de kliniek meekrijgen. (het kwam van het UZ Gent, maar het is zo belangrijk omdat ik onvoldoende voorraad heb tot woensdag).

Ik ben daartussen ook een beetje misselijk geweest, op de middag een hypo gehad en moest suiker bijnemen, daarna is het terug te hoog gestegen... maar kom, het zal wel terug een beetje stabiliseren … ik heb ook een beetje gerust.
  
Gisteren zijn mama en papa naar Zuid-Frankrijk vertrokken voor enkele weken en natuurlijk heb ik de laatste dagen veel met mama doorgebracht en ook een beetje genoten van het prachtige Pinksterweek-end, buiten in het zonnetje en een beetje in de tuin.Woensdag was er bijkomend een consultatie bij de podoloog. Ik moest wachten voor nog een aanpassing aan mijn zooltje en een voetverzorging.  Maandag moet ik opnieuw langsgaan voor controle.  In de ochtend heb ik een nazicht bij de dermatoloog, een vlekje op mijn rug laten checken en gepaste zalf vragen voor de droge eczema onderaan mijn benen (waarschijnlijk door dagelijks steunkousen te dragen en te weinig vocht in de huid).  Dinsdag is het dialyse en woensdagnamiddag ben ik in UZ Gent.... Jeroen zal me 's avonds komen ophalen in Gent.  Donderdag terug dialyse en vrijdag 04/06 nog een bezoekje, controle bij de tandarts. Ik moet helemaal gecheckt zijn voor een mogelijke transplantatie.

19/05/2010

Tijdens de dialyse zei mijn dokter-nefroloog dat het beter was om nog eens te spreken met de psychiater omdat ik zoveel negatief nieuws op medisch vlak te verwerken kreeg, de laatste dagen. Ik dacht bij mezelf, laat ze maar komen en ik heb verteld over de blog... haar nieuwsgierig gemaakt... en nu heb ik de link doorgestuurd...

Het is mijn vrije dag en ik wil zoveel mogelijk doen...maar zal tussentijds moeten rusten, alle vocht is niet weggeraakt gisteren en dus zijn mijn benen heel snel gezwollen en de bloeddruk weer hoger dan normaal. Morgen gaat de rest van het overtollige vocht ervan.  Ik heb meer dorst dan anders...



07/05/2010

Ik probeer positief te blijven maar de voortdurende achteruitgang en geen enkele keer verbetering... het is echt moeilijk, ik voel dat ik haast niet meer kan en ik heb het dan ook eerlijk gezegd aan de dokter, ik heb zoveel ongemakken dat het bijna niet leefbaar meer is, een beetje verbetering is meer dan welkom... Anders lijkt alles uitzichtloos, er is dan geen toekomst meer.


22 opmerkingen:

  1. oh.... die beertjes zijn super ! oh, al die knuffels die ik voel en zie daar, er is er ook ééntje met een roosje bij...
    nu ga ik gelukzalig slapen hoor.
    xx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lief Kaatje, zorg goed voor jezelf, en tot binnenkort eens aan de bushalte, of op straat, of...wie weet waar onze volgende ontmoeting zal plaatsvinden...? Eén ding is zeker: het zal weer superaangenaam zijn!
    Vele groetjes, Magali (en Rhydian natuurlijk!)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mitchy, zoals je weet ontroert me dit liedje van Ann Christy "de roos" steeds weer...
    Het weerspiegelt voor een stukje wat er soms in me om gaat. Dankjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nadine Sermeus18 juni 2010 om 15:14

    Kathleen ik vind jou een zeer moedige dame, en zo begaan met iemand anders leed.
    Je bent gewoon een voorbeeld voor veel mensen die om een niets zitten te klagen.
    nog veel moed jou dag komt zo:-)
    GR Nadine

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Liefste Kaatje, iedere keer opnieuw word ik geraakt en ben ik ontroerd als ik lees over jouw dagelijkse strijd, de moeilijke en pijnlijke momenten die je doormaakt, maar evenzeer ook door de mooie ervaringen die je beleeft en de zeer diepgaande emoties die dit bij jou teweeg brengt ;-) Je hebt bovendien ook heel veel schrijftalent Kaatje!!! Ik denk iedere dag aan jou lieve schat en ik besef heel goed hoe zwaar jij het hebt! Wij zijn er voor jou en zullen jou door dik en dun blijven steunen. Je bent de moedigste vrouw die ik ken :) :) :)
    Wij duimen heel hard voor de broodnodige transplantatie liefste vriendin!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dag Kathleentje,

    Zoals je ziet is het er toch eens van gekomen om iets te mailen. Blijf hoop hebben dat de transplantatie vlug zal naderen. Vanuit Gent hebben de dokters toch ook positieve opmerkingen gegeven hoe je je verzorgt. En in onze familie zijn ze daar ook blij mee. Blijf zo voortdoen al gaat het lichamelijk en in het kopje moeilijk.

    grtz Patrick

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Kaatje

    veel groetjes en sterkte van ons allemaal !
    Karina

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Liefste Kaatje, de mooie bezinningstekstjes van Phil Bosmans spreken voor zich ;) Het is goed voor eenieder om af en toe eens stil te staan midden in het hectische leven van alledag. Het deed mij ook deugd om hier even bij stil te staan en ik hoop en wens dat jij uit deze bezinningsteksten ook heel veel kracht en moed kunt putten ;) Heel veel liefs en knuffels XOXOXO

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hallo Kathleen,

    Ik lees af en toe een stukje uit je blog. Je hebt het niet gemakkelijk, maar je slaat je er al schrijvend door. Ik wens je veel moed en hopelijk heb je niet meer al te veel geduld nodig.
    Ik wens je sterkte toe en tot e-mails!
    Groetjes, uit Brussel vandaag,
    Els

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Heropladen van Pieters mail (per vergissing gewist - mea culpa: de blogbeheerder):

    Hoi Kathleen,

    Dit is een prachtige blog, zo kan je veel van je afschrijven é. Tuurlijk niet alles, maar toch veel. We zijn allebei nog jong. We mogen de moed zeker niet verliezen. Er zal een dag komen dat alles beter gaat, dat is zeker. Kop op!
    Hou je goed Kathleen & tot morgen middag.
    Pieter

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Dag Kathleen,
    Ons liefste Kaatje,

    Ik blij dat ik je langs deze weg kan bereiken. Ik heb met heel veel ontroering je blog bekeken. Moet je nu eens wat weten, ik heb het liedje 'De Roos' al wel duizend keer gespeeld op mijn fluit voor allerlei gelegenheden. Het is ook voor mij 1 van mijn favorieten. Wat een toeval hé! (of misschien ook niet!!!) Vanaf nu luister ik er met nog veel meer warmte naar, nu ik weet dat het voor jou ook heel veel betekent.
    Je weet toch dat je nog altijd mijn hele speciale vriendinnetje bent en dat we hier heel vaak aan je denken. Zin in een babbel, je weet ons wel te vinden hé!!
    Kop op hé, en laat je niet doen hoor!!!

    Groetjes, Grietje en haar mannekes

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hey Kathleen,

    Ik weet dat het niet veel is maar wou je toch nog even laten weten dat de collega's aan je denken hier. Hou die goede moed maar, dan ben ik zeker dat er een dag komt waarop je het gewone leven weer kan opnemen.
    Sterkte!
    Tako

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Dag Kaatje
    Weer lang geleden hé!
    Ik wil alleen maar zeggen: iedereen krijgt een kans en die is niet altijd fair of rechtvaardig. Maar je kan ze wel proberen in te vullen naar je eigen mogelijkheden!
    Pluk de dag en stel geen verwachtingen want dan komen er alleen maar teleurstellingen...
    Heb moed, ooit komt er een eind aan de duisternis...
    Liefs
    Veertje

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Dag Kaatje,

    Eindelijk is het ervan gekomen en plaats ik hier een woordje voor je neer! Het is een hele mooie blog!
    Ik zie je héél graag en ben blij dat je mijn schoonzusje bent. Ik wens je nog veel levensvreugde en vooral ook nog heel lang! Ik zal er altijd zijn voor jou,
    Knuffie,
    Ienie xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Dag Kathleen,
    ik heb net een kijkje genomen op je blog, werd er een beetje stilletjes van. Nu besef ik nog meer met welke problemen je af te rekenen krijgt & ik vind de manier waarop je hiermee omgaat zooo bewonderenswaardig. Ik ben alvast een "meeduimer" voor een snelle transplantatie en wens je nog heel veel moed en sterkte toe.
    Sofie C.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. hoi Kathleen,

    hier een steuntje; ik weet dat het moeilijk is maar je moet blijven doorbijten. Ik doe dat ook, soms (dikwijls) is het heel moeilijk, maar ja ... we moeten er door é.
    Nog veel sterkte nieuwe buur.

    Gino

    BeantwoordenVerwijderen
  18. liefste kaatje, 't is alweer lang geleden dat ik hier op je pagina eens in mijn pennetje kroop... we horen elkaar wel af en toe maar nu vond ik toch dat ik je nog eens een riempje onder het hartje mocht steken :)
    Ik weet hoe lastig je het op dit moment hebt en hoe ziekjes je je soms voelt... ik vind het vreselijk voor jou Kaatje en ik bid iedere dag dat het bevrijdende nieuws er snel mag komen! Je bent zo moedig en het is bewonderenswaardig hoe je je overal doorheen weet te slaan, je doet het gewoonweg fantastisch Kaatje en je verdient het om ontzettend gelukkig te zijn :) :) :)
    Dank je wel om zoveel uit je leven met ons te willen delen, zo ontstaat er een hechte verbinding en dat is heel fijn :)
    Ik hoop dat je weet dat je altijd in mijn gedachten bent ook al hoor je even niet meteen iets van me... Ik ben er en zal er altijd voor je zijn als je me nodig hebt lieve vriendin ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Hey Kaatje,

    een hele dikke proficiat met je verjaardag !

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Een vooral gezond en gelukkig 2011 toegewenst waarin al je dromen en wensen mogen uitkomen,
    Knuffel,
    Ienie xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Kaatje,

    eindelijk zijn de ICT-perikelen achter de rug en kunnen we onze gezamenlijke reis verder zetten.

    Samen met vele anderen wens ik jou voor 2011 de langverwachte transplantatie toe en alvast een voorspoedig herstel zodat je op je eigen manier verder de wereld kan ontdekken en met volle teugen genieten!

    Big hug !

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Hey

    Vandaag tijdens dialyse kwam dr Luickx vertellen dat Christine en Marc op hetzelfde moment opgeroepen werden voor transplantatie. Het was een enorm tederend en emotioneel moment. Ik ben blij dat ik het heb kunnen meemaken, zo krijgt een mens weer hoop voor jezelf. Ooit zullen wij die dag ook meemaken.

    Sterkte en grtjs, Nathalie x

    BeantwoordenVerwijderen