Dag 8: Hiroshima & Miyajima-eiland

We hebben lang getwijfeld, maar zijn tot slot toch over stag gegaan om Hiroshima te bezoeken, per slot van rekening zijn we nu eenmaal in Japan en kunnen we één van de meest besproken steden in de moderne geschiedenis niet zo maar links laten liggen.

Op 6 augustus 1945 precies om kwart over acht werd de uraniumbom Little Boy uit de Amerikaanse bommenwerper gedropt boven Hiroshima. De wereld zou dit nooit meer vergeten. De explosie verwoeste in een fractie van seconden 80 000 mensenlevens, een enorme vuurbal ontwikkelde zich waarbinnen de temperatuur opliep tot 4000° C waardoor nog

vele tienduizenden mensen het leven verloren. Uiteindelijk liep het dodental op tot 140 000 in totaal. Eén van de bekendste slachtoffers was Sadako Sasaki (zie ook pagina De kraanvogel).

Vandaag hebben we gekozen om met de kogeltrein (= Japanse hoge snelheidstrein) te reizen, de

Shinkansen dus. Een trein die een snelheid van 300 km per uur haalt en dus met een enorme snelheid het landschap doorklieft. en dus even snel is als onze TGV. De Shinkansen staat internationaal bekend om de stiptheid waarmee de dienstverlening wordt uitgevoerd. De vertraging per jaar wordt in seconden gemeten !! Zouden wij de top van de NMBS misschien een opleiding moeten laten volgen bij de Japan Railways-group ?

In één uur en 40 minuten staan we van Kyoto in het Hiroshimastation, waar we de 'street car 2' of tram 2 naar het Hiroshima Peace memorial (meestal gewoonweg de Atomic Bomb Dome) nemen.

Het Vredesmonument of Atoomkoepel is één van de weinige grotere gebouwen die overeind is blijven staan na het bombardement van 6 augustus. Pas in de jaren 60 werd definitief besloten om het gebouw te laten bestaan. Tegenwoordig is het de gedenkplaats voor het bombardement dat de hele stad heeft verwoest.

De reden waarom het overeind bleef is omdat de atoombom op een hoogte van 580 m tot ontploffing is gebracht en het gebouw geen of althans minder horizontale druk onderging.

We lopen door naar het park waar ook het museum staat dat door de ons nu reeds vertrouwde Kenzo Tange werd ontworpen. Het museum heeft zich tot doel gesteld een bijdrage te leveren in de strijd voor de afschaffing van alle kernwapens in de wereld en bij te dragen tot de wereldvrede.

Na deze herinnering aan de meest gruwelijke periode in de mensengeschiedenis is het tijd om weer even tot rust te komen. We vertrekken daarom naar het Miyajuma, een eiland in de Japanse binnenzee. Miyajuma is vooral bekend voor het Shinto Itsukushima-schrijn. Voor het schrijn staat de toegangspoort, de torii die in het water staat bij vloedtij.

Krijg je er niet genoeg van ? Kijk dan even naar deze websites:

Hiroshima Electric Railway

Hiroshima vredesceremonie 2010

Atoombommen op Japan

Het Vlaams Vredesinstituut

Dag 7: Kyoto

Vandaag staan er 3 bezoeken op het programma en omdat we voor de luxe van de limo hebben gekozen staat Hiro ons, zoals steeds breed glimlachend, op te wachten aan de ingang van onze Ryokan. We rijden oostwaarts naar de Sanjusangen-do tempel. Deze tempel is bijzonder omwille van het enorme aantal beelden van Kannon, de boeddhistische godin van genade. In een zaal van 12 m lang en 10 m breed staat in het midden een groot beeld van Kannon en aan weerzijden staan 1001 kleinere beelden van de godin.

Ieder beeld heeft 40 armen en elke arm kan 25 werelden redden. Boeddhisten zeggen daarom dat Kannon 1000 armen heeft (40 x 25).

Van hier vertrekken we naar de belangrijkste attractie, nl. de tempel Kinkaku-ji, ook wel het Gouden Paviljoen genoemd.

Het gebouw is een replica van het oorspronkelijke gebouw uit de 12de eeuw, dat in 1950 in brand werd gestoken door een leerlingmonnik. Het verhaal gaat dat hij het gebouw té mooi zou hebben gevonden !? Het paviljoen werd herbouwd en behalve de bovenste verdieping werden ook de muren en pilaren op de 1ste etage van bladgoud voorzien.

In de grote vijver rond het paviljoen wordt het schitterende goud weerkaatst.

Ondanks alle drukte is het écht een bezoek waard.

Onderweg naar de laatste etappe van vandaag, stoppen we even aan het restaurantレ・ザムルーズ （Ｌｅｓ Amoureuses） waarvan de chefkok nog een aantal jaren bij sterrenchefs in Frankrijk heeft gewerkt. Terwijl we aan het genieten zijn van 'de adem van de lente met forel 'in ons bord, gunnen we onze benen en voeten wat rust.

Al kuierend lopen we naar de Ryoanji Tempel, die een beroemde zen-tuin heeft en werd ontworpen in 1470 . De tuin bestaat uit keurig aangeharkt grind waarin 15 rotsen zijn geplaatst als eilandjes in de zee. Van welke hoek je ook kijkt, er zijn nooit meer dan 14 rotsen tegelijkertijd zichtbaar tenzij je natuurlijk vanuit een helikopter kijkt. De tuin wordt aan drie zijden omringd door een muur, de vierde zijde is de veranda van de tempel vanwaar je het mooiste zicht hebt. Deze zentuin is wereldwijd bekend om zijn vredevolle en harmonieuze sfeer die elkeen die hem bezoekt overvalt.

Hiro wil, vooraleer terug te keren naar onze Ryokan, ons persé naar de 'tempel van het Heldere Water' brengen, want zegt hij lachend, het drinken van dit water zorgt voor vitaliteit en goede gezondheid. Tja, onze Japanreis wordt duidelijk een gezondheidskuur. Dus, wij naar Kiyomizudera om van de bron te drinken.

Krijg je er niet genoeg van ? Kijk hier dan ook eens naar ...

Sanjusangendo

Kinkakuji of Gouden Paviljoen

Ryoanji

Kiyomizudera

Dag 6: Geisha's en Onsen

Samen met de Mount Fuji, de samoerai en de sushi maken de geisha's deel uit van wat wij de Japanse expressie noemen in de Westerse wereld.

Dankzij het rijke culturele erfgoed bleef Kyoto bespaard van de talrijke bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog en is het vandaag de enige grotere stad met een overvloed aan vooroorlogse gebouwen. Midden deze traditionele gebouwen kuieren we rond en zien we geisha's snel rondtrippelen in hun prachtige kimono's, hun witgepoederde gezichten met rode opgemaakte lippen en mooi gekapte zwarte haren. Je waant je meteen in de 19de eeuw, de tijd waarin de geishakwartieren op hun hoogtepunt waren in Gion. In tegenstelling met de algemeen heersende gedachte is een Geiko (Kyototerm voor geisha) een hoogopgeleide artieste die haar publiek entertaint met Japanse muziek, zang en dans en dus zorgt voor het vermaak op feestjes en in theehuizen. Zowel mannen als vrouwen die ozashiki (feestjes in theehuizen) organiseren vragen om gezelschap van geisha's om aldus de status en het prestige van het feest te verhogen. De meisjes van zes of zeven jaar die de lange opleiding tot geisha beginnen doen hun intrede in een geishahuis (okiya) en worden maiko genoemd.

Maar vooraleer we naar het dansoptreden van de geisha's gaan laten we ons eerst verwennen in een Onsen, dit is een Japanse badgelegenheid met water uit een geiser. In het hete water dat warmer dan 25° dient te zijn om Onsen te heten zijn allerlei mineralen opgelost die een geneeskrachtige werking hebben. Als onze reis in Japan voorbij zal zijn zullen we super gezond zijn, want nadat we zwarte eieren hebben gegeten met hun levensverlengende werking en nu de ontspanning van een zalig heet bad, zullen we bruisen van energie.

Samen genieten we van de rustgevende natuur en van het warme water. Dit is puur genieten!

Genieten in de Onsen

Thanks to MinamiuonumaNetWork > YouTube

Na dit zalige ontspanningsmoment is het tijd om ons mooi te maken voor onze uitstap. We kiezen elk een mooie outfit, maken ons lichtjes op en omringen ons met een wolkje parfum.

Na een uurtje zijn we beide klaar om de sfeer van de wereld van de geisha's en maiko's op te snuiven.

Meer info:

Onsen

Geisha's