Dag 14: terug in Tokyo - Sushi - Tokyo Tower - Kabuki

Deze morgen om 8u40 hebben we het vliegtuig genomen in Osaka - Kansai International Airport richting Tokyo. Na een rustige vlucht van ongeveer anderhalf uur zijn we geland in Tokyo Narita Airport waar onze Hiro ons stond op te wachten om ons terug naar het Mandarin Oriental Tokyo Hotel te brengen.

We hebben net een heerlijke sushi binnen gewerkt en in tegenstelling tot wat veel mensen denken is sushi geen synoniem voor rauwe vis, dat is slechts één van de mogelijke ingrediënten. Er wordt ook wel gerookte of gekookte vis in sushi verwerkt of groenten of omelet.

Een sushibar kennen we allemaal, alleen hebben we vandaag een heel bizarre sushi-bar gevonden, vreemd in onze ogen maar gemeengoed in Japan. We zijn terecht gekomen in een van de vele 'Kaiten-sushi'-bars; je zou het een 'fastfoodsushibar' kunnen noemen. In het restaurant loopt een lopende band waarop de gerechten staan; de band loop rechts weg wat het gemakkelijkst is voor rechtshandigen. Het is gewoon een onbeschrijfelijke ervaring.

Na deze "gastronomische" ervaring gaan we op pad om één van Tokyo's bezienswaardigheden te bezoeken die we bij het begin van onze reis niet hebben aangedaan. Wie de Tokyo Tower niet heeft bezocht heeft Tokyo niet gezien, want de evenknie van de Parijse Eiffeltoren staat hier midden in de stadswijk van Minato. De in 1958 gebouwde toren, waarvan het ontwerp is gebaseerd op de Eiffeltoren in Parijs is een stalen constructie van 4000 ton en is in wit en oranjerood geschilderd om te voldoen aan de eisen van het vliegverkeer.

Op 150 m bevindt zich het belangrijkste uitzichtdek en op 250 m is er nog een speciale uitkijkpost. Beide bieden een spectaculair zicht op de stad. En wij hebben alweer geluk! Het is helder weer en kunnen in de verte de vulkaan Fuji zien. Gewoon prachtig !!

Ondertussen zijn we terug in het hotel om ons klaar te maken voor onze Kabuki-avond. Kabuki (歌舞伎, kabuki) is een traditionele Japanse vorm van theater die is ontstaan tijdens de Edoperiode. Het was vooral een kunstvorm van de stadslui en niet van de hogere sociale klassen. De kabuki-acteurs, die oorspronkelijk zowel mannen als vrouwen waren, zijn nu uitsluitend mannelijk sinds Tokugawa Leyasu de vrouwen verbood om te acteren. De mannelijke vertolkers van vrouwelijke rollen worden Onnagata genoemd.

De stukken gaan over historische gebeurtenissen met als centraal thema de conflicten in de liefde tussen man en vrouw.

Sinds 2005 staat kabuki vermeld op de lijst van Unesco als immaterieel erfgoed van de mensheid.

Op weg naar het bekendste kabukitheater Kabukiza rijden we voorbij de Tokyo Tower. Terwijl deze overdag wit en roodoranje ziet, schittert deze nu van de lichtjes de Parijse lichtstad waardig.

Het voelt zelfs surrealistisch aan om in Tokyo te zijn en de bekende Eiffeltoren voorbij te rijden. Hiro verbetert mij meteen en zegt met verdoken trots: "It's the Tokyo Tower! "en glimlacht welwillend naar me. Tja, ik zal het geweten hebben ...