Haiku is een wijze van kijken
Basho
Ik weet niet of je al gehoord hebt van Basho, de dichter die het mechaniek van de haiku als geen ander wist te hanteren en als één van de grootste van alle haikumeesters wordt gezien. Basho maakte driemaal in zijn leven een lange reis door de meest onherbergzame delen van Japan. Tijdens deze reizen deed hij inspiratie op voor zijn haiku's. In veel van zijn werken komt de boeddhistische filosofie terug en zo herinnert hij er de lezer aan dat alles vergankelijk is.
De haiku is een Japanse dichtvorm ontstaan in de 17e eeuw en bestaat uit drie regels met in totaal zeventien lettergrepen. Het zijn rijmeloze minigedichten van achtereenvolgens 5-7-5 lettergrepen.
Bij het vertalen van een haiku is de inhoud belangrijker dan de vorm en zo is het lezen van een haiku het ondergaan van indrukken met de sfeer en de gevoelens van het haikumoment.
Eén van de meest beroemde haiku's van Basho is:
Fu-u-i-ke-ya Een oude vijver
Ka-wa-zu-to-bi-ko-mu Een kikker springt er in
Mi-zu-no-o-to Het geluid van water
Maar genoeg over haiku's, ik sla mijn boek 'De mooiste Japanse haiku's' toe en maak me klaar om naar de onsen te gaan.
In feite is dit een heet bad waar het water uit de bronnen via leidingen naar toe wordt geleid. Je kan het vergelijken met een Jacuzzi zonder bubbels. Eerst ga ik me grondig wassen en vervolgens spoel ik me zodat alle zeepresten verdwijnen. Pas dan kan ik me langzaam, heel langzaam in het hete water ( tussen 38 & 42°C.) laten zakken. In het water zijn allerlei mineralen opgelost die een geneeskrachtige werking hebben. Badkleding is niet toegestaan en het enige wat je mee kan nemen is een klein handdoekje waarmee je je gezicht af en toe kan afvegen. Gelukkig kan ik genieten van mijn eigen onsen en heb ik de luxe dat niemand mij kan storen. Alleen ik en mezelf, heerlijk genietend van het warme water. Helemaal loom en lui word ik er van. ...
Zoals we gisteren hebben geleerd staan de verschillende Japanse cultuuruitingen in verband met zen. Zo hebben we de theeceremonie (chado) met de strikt voorgeschreven handelingen waarbij je de ceremonie als een soort meditatie kan beschouwen. Dan hebben we 'kado' of zoals het vaker wordt genoemd 'Ikebana', de kunst van bloemschikken waarbij het harmonisch bloemstuk uit drie elementen van verschillende grootte bestaat die de hemel, de mens en de aarde symboliseren. En dan hebben we het kalligraferen (shodo) waarbij lettertekens op een spontane manier, vanuit een leeggemaakte geest, op het papier worden gepenseeld. Vaak worden op die manier haiku's gekalligrafeerd.
Het voornaamste kenmerk dat deze drie kunstuitingen gemeen hebben is de soberheid; diezelfde soberheid die we ook terugvinden in de zentuinen. En laat ons ook niet de opperste concentratie vergeten die nodig is om tot deze uitgebalanceerde harmonie te komen. Voouit we gaan naar de workshop 'Japanse kalligrafie' die speciaal voor ons wordt ingericht.
Voor wie eindeloos wil doorgaan:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten