Dag 3: Ohayo gozaimasu (goeiemorgen in het Japans)

De ochtenstond heeft goud in de morgen, ook in Tokyo. Met kleine slaapoogjes kijk ik door het raam van onze kamer op de 34ste verdieping wanneer ik de eerste stralen van de rijzende zon ontwaar. 'Wakker worden' fluister ik. Zou ik je wakker durven maken ? Dit spektakel kan ik toch niet alleen bewonderen. Zachtjes raak ik je aan, je kreunt lichtjes en draait je op je andere zijde. Ik twijfel even, maar geef je toch nog een duwtje. Verbaasd kijk je me aan.
'De zon komt op' zeg ik. 'Je moet komen kijken'
'Nu ?'
'Ja, nu!'
Lui rek je je uit, wrijft even in de ogen en dan komt er eindelijk beweging in dat lome lijf. Slaapdronken staan we naast elkaar voor het raam en kijken naar het mooiste natuurspektakel. Japan wordt niet voor niets het land van de rijzende zon genoemd!



Met natte haren en een zachte witte hotelbadjas om, kom je uit de badkamer. Terwijl jij onder de douche stond heb ik alvast een theetje gezet. Ik vind het geweldig dat we op onze kamer ook nog even thee of koffie kunnen drinken zonder meteen beroep te moeten doen op de roomservice. Het heeft zo iets intiems, iets gezelligs.

Deze voormiddag hebben we vrij genomen om op eigen houtje het hotel en de buurt te verkennen, in de namiddag komt Hiro ons weer oppikken met de limousine om naar het Meiji Schrijn te gaan kijken en de buurt rond het station Harajuku te ontdekken.

Voor het ontbijt gaan we naar het restaurant K'shiki op de 38ste etage vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op de keizerlijke tuinen. Vanaf 6 uur kan je hier genieten van een westers of Japans ontbijt of een mixed van beide. Terwijl ik aan mijn thee nip denk ik luidop ... 'dit is genieten!' En met een zalige glimlach en twinkelende ogen zeg jij: 'ja, dit is pure luxe in Zen-stijl. Wat hebben wij toch geluk!'. In stilte genieten we verder van ons ontbijt en het uitzicht.

Op de ontdekkingstocht door het hotel hebben we naast het theehoekje - waarvan achteraf zal blijken dat er verschillende zijn - ook een kijkje gaan nemen in de Spa. Ons verblijf zal te kort zijn om dit hotel helemaal te verkennen, maar gelukkig weten we nu al dat we hier terug komen.

Buiten de hotelingang lopen we links de straat in en komen recht uit op het gebouw van de Japanse bank. Je hebt een oud en een nieuw gedeelte. Het oude neo-barokgedeelte werd opgetrokken in 1896 en is samen met het Geihin-kan in Akasaka (paleis van Akasaka) een van de beste voorbeelden van westerse architectuur van het Meiji-tijdperk (1868-1912).

Al wandelen zijn we in de Marunouchibuurt gekomen, dit is een commercieel district tussen het station van Tokyo en het Keizerlijk paleis met immens hoge wolkenkrabbers. In deze omgeving hebben bedrijven zoals Konica Minolta, de Mitsubishi groep alsook verschillende banken waaronder Citigroup, Rabobank, JPMorgan, Bank of India en Royal Insurance hun hoofdkwartier.

Tot onze grote verbazing zien we plots een café/eethuis met de naam 'Antwerp Central' waar ze originele Belgische stoemp serveren met al even originele blonde Leffe. Vermits het nu toch etenstijd is kunnen we misschien hier op het terrasje een hapje eten ?


Kijk ook even naar volgende sites:

Virtuele rondrit Bank van Japan

Geihin-kan

Marunouchi

Antwerp Central in Tokyo