Je drinkt langzaam het laatste restje thee op en kijkt me vol verwachting aan.
'Waar gaat de reis vandaag naar toe ?'
'Naar het zuiden' glimlach ik mysterieus.
'Zullen we ?'
Terwijl we allebei van de ontbijttafel opstaan, brengt de kelner onze Bentoboxen.
Gewapend met onze boxen lopen we de tuin in waar Hiro ons al staat op te wachten.
We rijden zuidwaarts naar de eerste permanente keizerlijke hoofdstad Nara (710-784). Daarvoor verplaatste men na de dood van de keizer telkens de hoofdstad. Tijdens de zogenoemde Nara-periode beleefde Japan de introductie van het boeddhisme met de daaruit vloeiende, verrijkende invloed op de kunst en de cultuur. Vandaar ook dat Nara wordt beschouwd als de bakermat van de Japanse cultuur.
In Nara aangekomen rijdt Hiro direct naar het Nara-park, bekend om de herten die er vrij rondlopen en die er door de meeste bezoekers worden gevoederd met het speciaal te koop aangeboden voedsel. Wij beperken ons tot het rustig contempleren van de dieren en het opsnuiven van de heerlijke bloesemgeuren.
Na deze heerlijke wandeling tussen de herten begint onze maag stilaan te knorren. Gelukkig hebben we onze Bentoboxen mee, dit zijn Japanse eetdozen met verschillende verdiepingen en nog meer vakjes, zodat de diverse hapjes niet met elkaar in aanraking komen. De doos is van gelakt hout of plastiek. Zowel de kleur en de uitvoering van de box als de variatie van het eten krijgen veel aandacht in Japan. Het geheel moet zo aantrekkelijk mogelijk zijn en de inhoud ervan gezond, evenwichtig en lekker van samenstelling.
In de westerse wereld spreken we van een broodtrommel, terwijl het Japanse equivalent de 'rijsttrommel' is. De basis van een Japanse maaltijd is immers altijd rijst, maar het gamma waarmee dit wordt aangevuld is enorm gevarieerd: tempura scampi, teriyaki-kip, wakamesalade, sashimi, Japanse omelet... Eén saus vult het rijke gamma aan, nl. soyasaus.
Nu de honger is gestild kunnen we er weer tegen. We zetten onze wandeling verder om uiteindelijk bij de aangrenzende Todaiji Tempel te komen, waar zich de 16 meter hoge Boeddha bevindt (weegt 437 ton). Het gebouw zelf is het grootste houten gebouw ter wereld, terwijl de bronzen Boeddha de grootste van Japan is. De Daibutsu of grote Boeddha werd oorspronkelijk in 749 gegoten, maar is na branden enige malen gerestaureerd. De ingang van de Zuidpoort wordt bewaakt door acht meter hoge Niosama (hoeders van het Boeddhisme). Deze beelden worden in Japan als nationale schatten beschouwd.
Nog meer ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten